101 / 198
Βάνια Παπανικολάου
100
ετίας του 1860, η έκδοση φιλολογικών-οικογενειακών περι-
οδικών με έδρα την Αθήνα, όπως και ετήσιων ημερολογίων
παρόμοιου προσανατολισμού, άρχισε να γίνεται πυκνότερη: η
Εθνική Βιβλιοθήκη
, η
Εστία,
ο
Παρθενών
, η
Εβδομάς
, αλλά
και τα δύο λιγόζωα αμιγώς θεατρικά περιοδικά
Θεατρική
Επιθεώρησις
και
Θεατρικός Ορίζων
,
είναι μόνο κάποια αυτά.
Την τελευταία εικοσιπενταετία του 19ου αιώνα, τον ρόλο των
περιοδικών αναλαμβάνουν οι εφημερίδες. Το 1875, ο Δημή-
τριος Κορομηλάς εξέδωσε την εφημερίδα
Εφημερίς
,
για να
ακολουθήσει η
Ακρόπολις
, το
Άστυ,
η καινούργια καθημερι-
νή
Εστία,
το
Σκριπ
, το
Εμπρός,
κ.ά. Η εκδοτική δραστηριό-
τητα στις υπόλοιπες πόλεις, εντός και εκτός συνόρων, μπορεί
να μην ήταν τόσο ανεπτυγμένη, όμως τα έργα, που δημο-
σιεύονταν, δεν στερούνταν ποιότητας. Εφημερίδες όπως το
Μέλλον
της Ζακύνθου, η
Εφημερίς των Ειδήσεων
της Κέρ-
κυρας, η
Αρμονία
της Κωνσταντινούπολης ή τα σμυρναϊκά
περιοδικά
Φιλόκαλος Σμυρναίος
και
Ανατολική Επιθεώρησις
δημοσίευαν αρκετά συχνά στις σελίδες τους έργα Ελλήνων
αλλά και ξένων συγγραφέων.
Ο χαρακτήρας του εντύπου επηρέαζε την επιλογή των έρ-
γων. Η σατιρική εφημερίδα, λόγου χάρη, του Βλάσση Γαβρι-
ηλίδη
Μη χάνεσαι
δημοσίευε, κατά κύριο λόγο, μονόπρακτα
σατιρικά θεατρικά έργα, άμεσα συνδεδεμένα με την πολιτική
ή κοινωνική επικαιρότητα της εποχής. Η εικονογραφημένη κα-
θαρευουσιάνικη
Πανδώρα
,
που εξέδιδαν από κοινού οι Νικό-
λαος Δραγούμης, Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής και Κωνσταντί-
νος Παπαρρηγόπουλος, ανάμεσα στα άρθρα βυζαντινού και
αρχαιολογικού ενδιαφέροντος δημοσίευσε αρκετά έργα συγ-
γραφέων του Γαλλικού ρομαντισμού, όπως του Αλφρέντ ντε
Μυσσέ [Alfred de Musset], ή των λιγότερο γνωστών σήμερα
Μερύ Ζοζέφ [Méry Joseph] και Αλφόνς Καρ [Alphonse Karr].
Σε παρόμοια τροχιά κινήθηκαν και οι υπόλοιποι διευθυντές και
αρχισυντάκτες των φιλολογικών-οικογενειακών περιοδικών,
που εκδόθηκαν καθ’ όλη, σχεδόν, τη διάρκεια του 19ου αιώνα.
Η μελέτη των περιεχομένων του Τύπου της εποχής δεί-
χνει, ότι οι προτιμήσεις των εκδοτών κάλυπταν σχεδόν όλο το