540 / 562
Άρια αρμονία: Μαργαρίτα Αλβάνα-Μηνιάτη και edouard schurÉ
539
εμβριθέστατο πρόλογο, οι δύο ιατροί αναφέρονται σε τέσσερις «περιπτώσεις
μελέτης», οι οποίες αφορούν μεσμεριστικές συνεδρίες, τις αποκαλούμενες
«
chiarovisioni
» («ενοράσεις»): είναι ο τεχνικός όρος για την υποτιθέμενη
ικανότητα των υπνωτισμένων ασθενών να κάνουν οι ίδιοι διάγνωση της ασθέ-
νειάς τους, να ορίζουν τη θεραπεία τους, καθώς και να προλέγουν την εξέλι-
ξή της. Η μουσική παίζει σημαντικότατο ρόλο, καθώς πιστεύεται ότι «κάνει
καλό»:
23
π.χ. ο μάρτυς Τυπάλδος-Ξυδιάς έπαιζε κιθάρα, ο μάρτυς Μάντζαρος
πιάνο.
Η παρουσία μαρτύρων συνηθιζόταν, μιας και το κοινωνικό και επιστημονι-
κό τους κύρος ήταν πολύτιμη ασπίδα κατά των οξύτατων κριτικών –ή απλώς
της καχυποψίας– περί τσαρλατανισμού: στη συνεδρία της 24ης Ιουνίου 1841
μάρτυρες ήταν η λαίδη Adam (σύζυγος του Υπάτου Αρμοστή), η «signorina
Albana», η κ. Douglas (η φυσική κόρη του Υπάτου Αρμοστή), ο Νικόλαος
Μάντζαρος κ.ά.
Η σχέση της Μηνιάτη με τον μεσμερισμό βρίσκεται στην αρχή του δρόμου
που την οδήγησε στη συνέχεια στη θεοσοφία, στην οποία επρόκειτο να μυήσει
τον Edouard Schuré, μαζί με τον εσωτερισμό και τον φυλετισμό.
24
4.
Μέλη του φλωρεντινού κοινωνικού και πνευματικού κύκλου της Μηνιάτη ήταν
ο ινδολόγος Angelo de Gubernatis και η ηγερία του Dora D’Istria, η οποία
επίσης διατηρούσε περίφημο φιλολογικό σαλόνι στη Φλωρεντία, η μαικήνας
και βαγκνερίστρια Malvida von Meysenburg, ο φυσικός και μεσμεριστής
Pozzo di Mombello, η ποιήτρια Elizabeth Barrett-Browning, ο συγγραφέας
Robert Bulwer-Lytton, η συγγραφέας George Eliot, η ακτιβίστρια Émilie de
Morsier, ο Ludwig Schemann (μεταφραστής του Gobineau στα Γερμανικά),
ο ιστορικός της τέχνης Henry Thode κ.ά. Σημαντικοί κατά τη διάρκεια της
ζωής τους, σήμερα οι περισσότεροι είναι γνωστοί –εάν είναι– στους ειδικούς
ερευνητές. Ακόμη και η τυχαία όμως αναδίφηση του έργου τους, καθώς και
των μαρτυριών γύρω από αυτούς, θα αρκούσε για να αναδείξει το κοινό υπό-
23. Αργότερα, κάποιοι θα εκμεταλλευτούν τις δημιουργικές δυνατότητες των
«
aimantés
» σε πολυσυζητημένες παραστάσεις, όπως στην περίπτωση της «
hypnoti-
sée mélomane
» ονόματι Magdeleine G. Βλ. Μ
ατθιοπουλοσ
, σ. 182-186.
24. Σε άρθρο της στο τεύχος του Μαΐου 1885 στο
Theosophist
,
το επίσημο περι-
οδικό της Θεοσοφικής Εταιρείας που εξέδιδε η Μ. Blavatsky, η Émilie de Morsier
καλωσορίζει τον Schuré στην Εταιρεία και αναφέρεται στη σχέση μαθητείας του με
τη Μηνιάτη, στην προσωπικότητα και στο έργο του.