B' ΤΟΜΟΣ

Μαρια Βελιωτη-Γεωργοπουλου

322

αναφέρει ο ιστορικός της Ναυπλίας Μιχαήλ Λαμπρυνίδης.

Στο επίσημο πρό-

γραμμα δεν αναφέρεται, επίσης, η απάντηση του βασιλιά στην προσφώνηση

του αρχιεπισκόπου, αλλά ο ίδιος ιστορικός σημειώνει ότι ο Όθωνας απάντησε

στη γερμανική γλώσσα.

Η παράλειψη στο επίσημο πρόγραμμα της γλώσσας στην οποία απαντά

και στις δύο περιπτώσεις ο Όθωνας υποδηλώνει την προσπάθεια να μην προ-

βληθούν τα στοιχεία εκείνα, όπως π.χ. η γερμανική γλώσσα, που θα επέτειναν

την εικόνα του μονάρχη ως ξένου, ενώ αντίθετα προβάλλεται ή επινοείται ό,τι

μπορεί να τον συνδέσει με την ελληνικότητα. Έτσι, γίνεται προσπάθεια, όπως

είδαμε και προηγουμένως, ο βασιλιάς να συνδεθεί με το απώτατο ελληνικό

παρελθόν, ούτως ώστε να έλθει πλησιέστερα προς τον ελληνικό λαό, να απο-

κτήσει μεγαλύτερο κύρος και εν τέλει να ενδυναμώσει τον θεσμικό του ρόλο.

Όλους τους παραπάνω σκοπούς εξυπηρετούν και οι επιγραφές στα Ελλη-

νικά και πολύ συχνότερα στα αρχαία Ελληνικά, οι οποίες παραδίδονται από

τον ιστορικό Μιχαήλ Λαμπρυνίδη σε μεγαλογράμματη γραφή, πιθανόν γιατί

είχαν αναρτηθεί με αυτή τη μορφή.

Οι επιγραφές πλαισίωναν «καλλιτεχνική

θριαμβευτική αψίδα» η οποία «εστολισμένη δι’ όπλων, δαφνών και μύρτων»,

που προφανώς παρέπεμπαν στον πρόσφατο νικηφόρο αγώνα των Ελλήνων

για την ανεξαρτησία τους, είχε κατασκευασθεί στην πύλη από όπου ο βασιλιάς

θα εισερχόταν στην πόλη, σύμφωνα με σχέδιο του γνωστού μας συνταγματάρ-

χη και αρχιτέκτονα-μηχανικού Θ. Βαλ(λ)ιάνου.

Στην πιο περίοπτη θέση, πάνω στο κέντρο της θριαμβευτικής αψίδας,

υπήρχε η επιγραφή: «Ἀμφότερον, Βασιλεὺς τ’ ἀγαθὸς κρατερὸς τ’ αἰχμη-

τής». Η επιγραφή αυτή προέρχεται, όπως και αρκετές άλλες, από την

Ιλιάδα

(

Ιλιάδος

Γ, στ. 179) και σημαίνει «συνάμα βασιλιάς καλός και ανδρείος πολε-

μάρχος» (μτφρ. Ιάκωβου Πολυλά). Στην

Ιλιάδα

ο χαρακτηρισμός αναφέρεται

στον Αγαμέμνονα, αλλά στην παρούσα στιγμή υποδεικνύει μέσα στα νέα συμ-

φραζόμενα τον νεοαφιχθέντα βασιλιά.

Κάτω από την πρώτη επιγραφή υπήρχε ταινία με την ημερομηνία «6 Ἰου-

λίου» και η επιγραφή «Ἀγγλία, Γαλλία, Ρωσσία», υπενθυμίζοντας την ημε-

ρομηνία «της Συνθήκης της απελευθερώσεως της Ελλάδος»,

δηλαδή της

25.

αμπρυνιδης

, σ. 311.

26.

Ό.π

27. Στην παρούσα έκδοση παρατίθενται σε μικρογράμματη γραφή προς διευκό-

λυνση του αναγνώστη.

28.

αμπρυνιδης

, σ. 310.

29.

Ό.π