Συνάντηση εργασίας νέων ερευνητών

Ο ελληνικός περιοδικός τύπος του 19

ου

αιώνα

155

συστεγάζονται τα μικρά κείμενα διαφορετικής θεματολογίας

στην ίδια στήλη. Άλλωστε για τις περιπτώσεις που τα κείμενα

της στήλης αποτελούν μεταφράσεις, είναι πιθανό να ακολου-

θείται η οργάνωση της ύλης που είχε η στήλη που αποτέλεσε

την πηγή της μετάφρασης.

Πέρα όμως από το ετερόκλητο περιεχόμενο και την περι-

ορισμένη τους έκταση τα κείμενα που περιλαμβάνονται στα

«Ποικίλα» της

Ευτέρπης

έχουν κι ένα ακόμα κοινό χαρακτη-

ριστικό, ανήκουν με κάποιες βέβαια εξαιρέσεις στα μη-μυθο-

πλαστικά κείμενα, ενώ στα περισσότερα από αυτά κυρίαρχο

λόγο παίζει η αφήγηση. Πρόκειται επομένως κατά κανόνα για

κείμενα που ανήκουν σε αυτό που ονομάζει ο Gérard Genette

«récit factuel», δηλαδή «γεγονοτική αφήγηση», η οποία αντιδι-

αστέλλεται με την πολύ περισσότερο μελετημένη, και από τον

ίδιο τον Genette, μυθοπλαστική αφήγηση («récit fictionnel»).

Από γεγονοτικές αφηγήσεις ποικίλου χαρακτήρα, δηλαδή από

κείμενα που αποτύπωναν με τρόπο αφηγηματικό διαφορετι-

κές όψεις ή πτυχές της πραγματικότητας αποτελείτο κατά το

μεγαλύτερο μέρος της η στήλη «Fait divers» στον γαλλικό

Τύπο, πριν περιοριστεί σε γεγονοτικές αφηγήσεις με πολύ

συγκεκριμένη θεματολογία, κάτι που συνέβη μετά τα μέσα

του 19

ου

αιώνα. Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την καταγραφή

33. Σύμφωνα με τον Gérard Genette, ο λόγος (discours) μπορεί να

διαιρεθεί στον λόγο της μυθοπλαστικής αφήγησης (récit fictionnel) και

σε αυτόν της «γεγονοτικής» αφήγησης (récit factuel), ο οποίος είναι ο

κυρίαρχος λόγος στην ιστοριογραφία, στη βιογραφία, στο προσωπικό

ημερολόγιο, στα αφηγηματικά κείμενα του Τύπου, στην αστυνομική ανα-

φορά, στα δικαστικά πρακτικά, στο καθημερινό κουτσομπολιό και σε

όλα αυτά που ονομάζει ο Mallarmé παγκόσμιο ρεπορτάζ· βλ. Gérard

Genette,

Fiction et diction

, Seuil, Παρίσι 1991, σσ. 66-67. Υπάρχουν βέβαια

πολλά διαφορετικά συστήματα κατάταξης και διαίρεσης των ειδών· για

παράδειγμα σύμφωνα με τις διακρίσεις τις όποιες εισηγείται με βάση τη

γερμανική κυρίως βιβλιογραφία ο Βελουδής, τα «Ποικίλα» θα έπρεπε να

ενταχθούν στα «χρηστικά κείμενα» και ειδικότερα στα «δημοσιογραφι-

κά χρηστικά κείμενα»· βλ. Γιώργος Βελουδής,

Γραμματολογία. Θεωρία

λογοτεχνίας

, Δωδώνη, Αθήνα 1997, σσ. 183-209.