Previous Page  109 / 198 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 109 / 198 Next Page
Page Background

Βάνια Παπανικολάου

108

ένας αξιόλογος αριθμός σύντομων θεατρόμορφων διαλόγων,

όπου οι συγγραφείς-δημοσιογράφοι κατέγραφαν με ακρίβεια

και συνέπεια τα πεπραγμένα της ταραχώδους αυτής περιό-

δου.

15

Ωστόσο, δεν ήταν λίγες οι φορές, που το θέμα των διαλό-

γων ήταν καθαρά θεατρικού περιεχομένου. Για παράδειγμα,

η παράσταση της

Έντα Γκάμπλερ

με πρωταγωνίστρια την

Ελεονόρα Ντούζε [Eleonora Duse], τον Ιανουάριο του 1899,

έδωσε την ιδανική ευκαιρία στον Λάσκαρη να εκφράσει την

αποδοκιμασία του για τα συμβολιστικά δράματα, που εί-

χαν ήδη αρχίσει να κατακλύζουν τις ευρωπαϊκές σκηνές. Η

πρωταγωνίστρια της

Φλούντας Βερυκογκάμπλερ

, όπως επι-

γράφεται ο διάλογος, είναι απόφοιτος Νευρολογικής σχολής,

πανηγυρίζει για την απόπειρα αυτοκτονίας του συζύγου της,

και βγάζει ασυνάρτητους συναισθηματικούς μονολόγους, σε

σημείο να οδηγήσει «τον συγγραφέα εις το φρενοκομείον».

16

Άλλες φορές πάλι οι συγγραφείς/συντάκτες δεν δίσταζαν να

διακωμωδήσουν ακόμα και τις δραματουργικές συνήθειες και

πρακτικές κάποιων Ελλήνων συγγραφέων, όπως για παρά-

δειγμα τη συνήθεια του Κορομηλά να αποδίδει στα έργα του

διάφορους χαρακτηρισμούς.

17

Η μελέτη των εντύπων του 19ου αιώνα δεν αποκαλύπτει

μόνο εκδοτικές πρακτικές και αναγνωστικές προτιμήσεις. Το

ξεφύλλισμα και μόνο των τευχών του ημερήσιου και περιο-

δικού Τύπου είναι μια γοητευτική περιδιάβαση στην ιστορία

του γλωσσικού ζητήματος: από την αρχαιοπρεπή καθαρεύου-

σα των πρώτων μεταφρασμένων ευρωπαϊκών δραμάτων έως

15. Χατζηπανταζής, σσ. 169.

16. Λεβιάθαν [=Νικόλαος Λάσκαρης],

Φλούντα Βερυκογκάμπλερ,

Εμπρός

,

28.1.1899, σ. 3.

17. Βλ. ενδεικτικά, Τσοπανάκος [=Ευάγγελος Κουσουλάκος],

Το συ-

νάχι. Κωμωδία, φλύαξ, μίμος, διαλογή και ότι άλλο θέλετε το οποίον

δεν επινόησεν ο Κορομηλάς

,

Το Άστυ,

τχ. 214 (29 Οκτωβρίου 1889), σ.

1-3, και του ίδιου,

Ύλη διά κωμωδία. Παραδίδεται εις τον κ. Κορομηλάν

διά τα περαιτέρω. Πολιτικό μονόπρακτο

,

Το Άστυ,

τχ. 216 (12.12.1889),

σ. 6.