Συνάντηση εργασίας νέων ερευνητών

Ο ελληνικός περιοδικός τύπος του 19

ου

αιώνα

109

το εγχώριο καθαρευουσιάνικό δράμα, και από εκεί στις πρώ-

τες προσπάθειες απαγκίστρωσης από την άκαμπτη καθαρεύ-

ουσα σε μια επιτηδευμένη κάποιες φορές δημοτική. Η Φλού-

ντα εκφράζει την ταραγμένη ψυχική της κατάσταση σε μια

γλαφυρή δημοτική. Μερικά όμως χρόνια νωρίτερα, οι ηρωίδες

του Ρακίνα [Racine] και του Λέσσιγκ θρηνούσαν σε μια αρ-

χαιοπρεπή βαρύγδουπη καθαρεύουσα, ενώ οι πρωταγωνιστές

των εγχώριων ιστορικών δραμάτων, μέχρι και τις αρχές του

20ού αιώνα εξιστορούν τα κατορθώματά τους και αφηγού-

νται ένδοξες στιγμές της ελληνικής ιστορίας σε άπταιστη κα-

θαρεύουσα. Χωρίς αμφιβολία η καθαρεύουσα κρατά τα σκή-

πτρα των γλωσσικών προτιμήσεων συγγραφέων και εκδοτών

καθ’ όλη τη διάρκεια του αιώνα: τα 2/3 των έργων, που δημο-

σιεύονται, ακολουθούν τους καθαρευουσιάνικους κανόνες. Με

τη γενιά του 1880 και τις πρώτες ηθογραφικές προσπάθειες,

κυρίως στον χώρο της πεζογραφίας, οι εκδότες άρχισαν να

δημοσιεύουν έργα και στη δημοτική.

Ο μακρύς, ταραχώδης, γεμάτος αντιφάσεις και συγκρού-

σεις 19ος αιώνας αποτυπώνεται με τον καλύτερο τρόπο μέσα

από τις εκδοτικές πολιτικές των διευθυντών σημαντικών εντύ-

πων. Τα θεατρικά έργα της εποχής, αποτελούν αδιάσειστο

μάρτυρα των ιστορικών εξελίξεων και αναγκών, του αναβρα-

σμού, των ελπίδων και των απογοητεύσεων του ελληνικού

κράτους, στην προσπάθειά του για κοινωνική και οικονομική

αναβάθμιση, για ιστορική και πολιτική ολοκλήρωση, για αστι-

κό και ευρωπαϊκό προσανατολισμό.